Soms herken je iemand nog voor je weet wie hij is - aan zijn tongval, zijn kapsel of zijn instrument. Zo ook bij Philippe Thuriot, een muzikale wereldreiziger met Aalsterse roots. Hoewel geboren in Brussel, klinkt hij als een rasechte Oilsjteneer. Een gesprek over zijn band met de streek, zijn muzikale avonturen en het nieuwste dansproject Amours Aveugles waarvoor Koen Augustijnen en Rosalba Torres Guerrero hem aan boord haalden.

 

Je klinkt als ‘nen Oilsjteneer’, maar toch ben je geboren in Brussel. Hoe kan dat?
Ik hoorde mezelf onlangs spreken in een filmpje en stelde inderdaad vast dat ik écht Oilsjters klink! Ik heb dan ook 25 jaar in en rond Aalst gewoond. Terjoden, Nieuwerkerken, Gijzegem: ze hebben geen geheimen meer voor mij. Zelfs al woon ik sinds enkele jaren opnieuw in mijn geboortestad, Aalst zal altijd een stukje van mij blijven.

Hoe ben je hier terechtgekomen?
Mijn toenmalige vrouw en ik gaven accordeonles in Grimbergen, Oudenaarde, Beveren, Lennik, Ninove… We reden meer dan 2000 kilometer per maand. Aalst lag in het midden, dus het was in eerste instantie een praktische keuze. Maar ik heb er uiteindelijk mijn hart verloren. Ik heb er niet alleen bijna de helft van mijn leven gewoond, ik heb er ook mijn kinderen opgevoed. Ze zijn in Aalst opgegroeid en zijn er nog steeds verankerd.

Binnenkort kom je naar De Werf met Amours Aveugles. Als achtergrondmuzikant van een dansvoorstelling?
Dat dacht je maar! We staan met zes op het podium: twee dansers, twee zangers en twee accordeonisten. We nemen allemaal evenwaardig deel aan de mise-en-scène. Mijn collega Gwen Cresens en ik rollen letterlijk over het podium!

Rollende accordeonisten?
We zitten op twee bureaustoelen met wieltjes en vliegen van de ene kant van het podium naar de andere.

Dat lijkt me een extra uitdaging tijdens het spelen, niet?
Absoluut. Het is extreem lastig om te spelen en te bewegen tegelijk. Maar ik hou wel van een uitdaging (lacht). De barokmuziek, gespeeld door twee accordeons, zorgt steevast voor een wauw-effect bij het publiek. De combinatie is echt uniek. En dat dan nog eens rollend!

Dat is alvast een goeie reden om naar Amours Aveugles te komen kijken. Zijn er nog?
Zeker! Dans, zang, concert, opera: alles wordt verweven. Je weet eigenlijk niet naar welk genre je aan het kijken bent. Het is een intrigerende kruising van verschillende kunstvormen. Voor elk wat wils dus!

Speel je trouwens vaak samen met twee accordeons?
Dat gebeurt steeds vaker. De dagen na onze voorstelling in De Werf spelen Gwen en ik trouwens in duo enkele concerten voor Jazzmad. We gaan onze boot dus vier dagen lang aanmeren in de Denderstreek. Dat voelt als thuiskomen!

Met Amours Aveugles brengt hij muziek, beweging en humor samen op één podium. Een virtuoos die de accordeon letterlijk laat rollen - en die Aalst, ondanks alles, nooit verlaat in zijn hart. Overtuigd? Koop je tickets hier.