De 18-jarige Zuzanna heeft Poolse roots en liet die doorschemeren in haar eindwerk voor haar studie Beeldende kunsten / Film aan de Stedelijke Academie voor Beeldende Kunsten in Aalst. Ze maakte een experimentele kortfilm en noemde die Slad, wat Pools is voor 'spoor'.

Het vrouwelijke lichaam staat centraal. Dat kan bij kijkers oncomfortabele gevoelens oproepen, maar juist dát is wat Zuzanna wil bereiken: taboes doorbreken en vragen oproepen in plaats van antwoorden geven. Voor haar gaat het lichaam niet alleen over vorm, maar ook over herinneringen, kwetsbaarheid en kracht. 

De film volgt een weg van geboorte tot wraak: een zoektocht naar wat vrouw-zijn kan betekenen, in alle tegenstrijdigheden die daarbij horen. Hierbij wordt geen klassiek verhaal verteld, maar werkt de film vooral met beelden, kleuren en emoties.

Rood en wit lopen als een draad doorheen de film. Ze verwijzen naar de Poolse vlag, maar ook naar thema’s als strijd, woede, puurheid en identiteit.

Wat Slad extra bijzonder maakt, is dat Zuzanna eraan gewerkt heeft samen met haar mama. Dat persoonlijke aspect gaf het proces meer diepte en maakte dat de film niet alleen een artistiek project werd, maar ook een bindend moeder-dochtermoment. 

Met Slad hoopt Zuzanna een spoor achter te laten bij de kijker. Niet in de vorm van een antwoord, maar als een gevoel of gedachte die blijft meereizen.